Odwłok ważki to trzecia po głowie i tułowiu, za to najdłuższa część ciała. Ze względu na rozmaitość kształtów i ubarwienia charakteryzuje gatunek, płeć, a nawet wiek ważki. Dzisiejsza notatkę poświęcam budowie odwłoka ważki, z uwzględnieniem niezaprzeczalnego faktu, że ważka to także owad. Na razie pominę jednak szczegóły budowy narządów rozrodczych ważek (omówię je osobno) ze względu na obszerność tematu.
Odwłok ważki:
- pokryty jest chitynowym oskórkiem, znacznie delikatniejszym niż okrywy głowy czy tułowia
- składa się z 10 segmentów. Przeciętna ilość segmentów odwłoka u owadów to 9 lub 10, choć u lepiej rozwiniętych owadów segmenty odwłoka ulegają oligomeryzacji (zlaniu) i ich liczba zmniejsza się nawet do 6-4.
- pierwszy segment odwłoka ważki jest wrośnięty w tułów, a ostatni (10) - skrócony
- na odwłoku nie występują odnóża (zarówno u imago jak i larwy), choć u innych owadów mogą występować w stadium larwalnym
- każdy segment odwłoka zbudowany jest z płytki grzbietowej (tergitu) i brzusznej (stergitu); pleuryty (płytki boczne) nie są widoczne (są ukryte pod tergitami)
- w odwłoku owadów znajduje się większość narządów: układ rozrodczy, układ oddechowy, serce, główna część układu pokarmowego.
- pierwsze siedem segmentów (trzewiowych) kryje narządy trawienne i wydalnicze
- na 8 i 9 segmencie odwłoka znajdują się zewnętrzne narządy płciowe (pierwotny aparat kopulacyjny samców lub ujście dróg płciowych u samic). U samców ważek na 2 segmencie znajduje się wtórny aparat kopulacyjny (to wyjątek wśród owadów!)
- na końcu odwłoka znajdują się przydatki analne. U samców są to długie, często szczypcowate wyrostki służące do trzymania samic podczas kopulacji. U samic są one proste, szeroko rozstawione i często zredukowane do małych wyrostków
- na każdym(?) segmencie występują po dwie przetchlinki (małe otworki) prowadzące do tchawek, narządów oddechowych, umożliwiających wymianę gazową
- na ostatnim segmencie znajduje się otwór odbytowy
![]() |
Odwłok samicy szablaka krwistego. Na każdym segmencie znajduje się para przetchlinek. Przydatki analne są krótkie, zredukowane i szeroko rozstawione. |
Smukły odwłok odgrywa rolę laski balansowej stabilizując lot ważki. Budowa segmentowa i skórne połączenia gwarantują odpowiednią elastyczność i ruchliwość.
![]() |
Budowa odwłoka (abdomen) owada [13- jelito, 14- serce, 15- jajnik, 16- jelito tylne, 17 - odcinek odbytowy, 18- pochwa (u samic), 19- łańcuszek nerwowy, 20- cewki Malpighiego] Fragment ilustracji autorstwa Piotra Jaworskiego PioM |
Rozmieszczenie narządów jest orientacyjne i w rzeczywistości, na pewno wszystkie są ciasno upakowane. Na schemacie brak jest zaznaczenia przetchlinek - z pewnością wynika to z różnego rozmieszczenia ich u rozmaitych gatunków (dotąd oznaczono około miliona gatunków, a dalsze 5, a może i 30 milionów czeka na odkrycie i opisanie).
Poniżej jeszcze dwie ilustracje przedstawiające budowę wewnętrzną owadów (tu chyba pasikoników), jakie udało mi się znaleźć. Myślę, że to ułatwi nieco lepsze wyobrażenie sobie wyglądu i rozmieszczenia poszczególnych narządów.
![]() |
Budowa wewnętrzna owada Źródło |
![]() |
Budowa wewnętrzna owada Źródło |
Układy wewnętrzne owadów
Układ oddechowy zbudowany jest z systemu rozgałęzionych rurek zwanych tchawkami. Powietrze dostaje się do systemu tchawek przez przetchlinki – niewielkie otwory w powierzchni ciała. Liczba i położenie przetchlinek są różne u różnych gatunków.
Maksymalna liczba przetchlinek wynosi 20 (8 par przetchlinek odwłokowych i 2 pary tułowiowych).
Wg informacji, do których dotarłam, u ważek wygląda to jednak inaczej - 20 przetchlinek odwłokowych (podobno występują na każdym segmencie - po parze) i 2 przetchlinki tułowiowe.
Dopisane później
Po zapoznaniu się z pewną (niemałą już) ilością opisów różnych gatunków ważek, poprzednie zdanie skorygowałabym następująco: na odwłoku ważek występuje maksymalnie 20 przetchlinek (10 par), ale może być ich 18 lub tylko 16. Dlaczego? Bo w niektórych opisach gatunków zaznaczono, że przetchlinki nie występują na S2 (czyli jest 9 par). Nie jestem tego pewna, ale gdzieś natknęłam się na wzmiankę, że przetchlinek "brakuje" niekiedy także na S1, bądź S 10.
Zwrócę na to uwagę przy studiowaniu kolejnych opisów gatunków.
![]() | ||
Układ oddechowy owadów stanowią tchawki, czyli system rurek oddechowych
rozgałęziających się po całym ciele Źródło |
Następnie powietrze wędruje systemem rozgałęziających się tchawek, które sięgają do wszystkich okolic ciała owada. Tchawki mają chitynową osłonkę, zapewniającą odpowiednią elastyczność ścianek. Tlen dostarczany jest wprost do komórek. Wymiana powietrza z tchawek odbywa się przez dyfuzję gazów oraz dzięki skurczom mięśni tułowia i odwłoka. Wewnątrz ciała tchawki kończą się ślepo, mikroskopijnej wielkości delikatnymi, wypełnionymi płynem tracheolami. Wymiana gazowa zachodzi na drodze dyfuzji pomiędzy płynem wypełniającym tracheole a komórkami ciała.
Larwy owadów żyjące w wodzie oddychają skrzelotchawkami. Są to cienkościenne blaszki na odwłoku prowadzące do właściwych tchawek. U owadów występuje więc bezpośrednie dostarczenie tlenu do każdej komórki ciała z pominięciem układu krążenia. Zapewnia to wysoką wydajność wymiany gazowej, niezbędną do lotu.
Układ krwionośny - otwarty, leży po grzbietowej stronie ciała. Składa się z wielokomorowego serca i krótkiej aorty.
Układ nerwowy - leży po stronie brzusznej, tworzą go:
- część głowowa – zwoje nadprzełykowe i podprzełykowe
- część tułowiowa
- część odwłokowa
Układ pokarmowy owadów rozpoczyna się otworem gębowym, opatrzonym aparatem gębowym w zależności od rodzaju pokarmu (u ważek - typ gryzący). Ektodermalne jelito przednie składa się z gardzieli (która może pełnić funkcje ssące), przełyku, wola, gdzie odbywa się wstępne trawienie pokarmu oraz wchłanianie.
Na końcu jelita przedniego znajduje się żołądek, który służy do mechanicznego rozdrabniania pokarmu. W jelicie środkowym odbywa się trawienie ostateczne oraz wchłanianie. Jelito zaopatrzone jest w liczne zachyłki zwiększające powierzchnię chłonną. Formowanie kału oraz defekacja następują w jelicie tylnym.
Narządem wydalniczym owadów są cewki Malpighiego, które wydalają kwas moczowy w postaci kryształków. Ich ilość świadczy o poziomie metabolizmu.
Wydaliny u owadów - kwas moczowy, mocznik, węglan wapnia, sole kwasu szczawiowego, amoniak, kwas salicylowy. Cewki mogą również wydzielać enzymy trawienne i substancje przędne.
2 235
Nice macro shots. Nice research. Congratulations.
OdpowiedzUsuńThank you, very much, Ali :-)
Usuń