Wszystko zaczęło się 11 sierpnia 2013 roku, gdy zupełnie dla mnie nieoczekiwanie, na ścieżce w niewielkiej odległości przysiadła ważka i pozwoliła mi zbliżyć się jeszcze bardziej i zrobić pierwsze zdjęcia. I tak to się zaczęło. Odtąd ważki i inne owady, które zechcą mi pozować mają pierwszeństwo przed roślinami (wszak one mogą chwilkę poczekać). Nie wiem jeszcze, na ile temat ważek mnie wciągnie, ale ilość zdjęć różnych osobników o odmiennym ubarwieniu i szczegółach budowy, na które początkowo nawet nie potrafiłam zwrócić uwagi, a także wiedza jaką zdążyłam już posiąść - aż proszą się, by je zweryfikować i jakoś utrwalić.
Niedługo nadejdzie jesień, potem zima i ważki na długo znikną. Są zatem dwa wyjścia - albo poprzestać na tym co jest i wkrótce zapomnieć, a potem uczyć się od nowa, albo przygotować się solidnie do następnego sezonu letniego i uzbroić się w wiedzę, pozwalającą trafnie ocenić gatunek, choćby przelotnie napotkanej ważki. Wybieram to drugie, zwłaszcza, że opisy i zdjęcia mogą być pomocne innym, a lubię się dzielić tym, co wiem :-)
No to do rzeczy! Zaczynam kolejną przygodę z ważkami w roli głównej. Chętnych zapraszam do uczestnictwa (komentarze i wskazówki będą mile widziane) :-)
Nic dziwnego, że ważki zaczęłam dostrzegać na początku sierpnia, bowiem szablaki najpospoliciej występują właśnie późnym latem i na początku jesieni. W Polsce występuje 9 gatunków szablaka, to nie tak dużo, więc mam nadzieję, że nie będzie większego kłopotu z rozróżnieniem poszczególnych gatunków, zwłaszcza, iż dwa są tak charakterystyczne, że nie sposób ich pomylić (szablak czarny - bo czarny i szablak przepasany - ma wyraźne pasy na wszystkich skrzydłach).
Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę jest kolor nóg - jedne szablaki mają odnóża czarne (a przynajmniej jednolitego koloru - jest jeszcze kwestia wieku ważki), inne mają żółte lampasy na czarnych nogach.
Stąd pierwszy i najważniejszy podział szablaków na grupę czarnonogich (4 gatunki) i grupę żółtonogich (5 gatunków).
Rzucam zatem okiem na owe żółte nogi, by wyczulić wzrok na ten istotny szczegół i nie pomylić ich w przyszłości z czarnymi nogami (szablaków z drugiej grupy), od których tylko odbija się światło.
Nogi szablaków z grupy żółtonogich posiadają żółte lampasy na zewnętrznej stronie czarnych nóg |
Nogi szablaków z grupy żółtonogich posiadają żółte lampasy na zewnętrznej stronie czarnych nóg |
Nogi szablaków z grupy żółtonogich posiadają żółte lampasy na zewnętrznej stronie czarnych nóg |
Nogi szablaków z grupy żółtonogich posiadają żółte lampasy na zewnętrznej stronie czarnych nóg |
Nogi szablaków z grupy żółtonogich posiadają żółte lampasy na zewnętrznej stronie czarnych nóg |
A oto nazwy gatunków ważek należących do grupy żółtonogich :
- Szablak południowy Sympetrum meridionale
- Szablak późny (podobny) Sympetrum striolatum
- Szablak wędrowny (wiosenny) Sympetrum fonscolombii
- Szablak zwyczajny Sympetrum vulgatum
- Szablak żółty Sympetrum flaveolum
Na koniec dzisiejszej "lekcji", tak dla porządku, podaję nazwy czterech gatunków ważek czarnonogich, występujących w Polsce:
- Szablak czarny (szkocki) Sympetrum danae
- Szablak krwisty Sympetrum sanguineum
- Szablak przepasany (górski) Sympetrum pedemontanum
- Szablak przypłaszczony Sympetrum depressiusculum
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz